Tuesday, January 8, 2013

Γιατι τα λέμε ΑΝΕΚΔΟΤΑ; Του Θωμά Ηλιόπουλου*


Εάν δούμε τα πράγματα και συμβάντα της ζωής από μία κωμική ή αστεία πλευρά, και με έξυπνο τρόπο τα περιγράψουμε, τότε λέμε πως βρισκόμαστε σε μία διάθεση του χιούμορ η οποία φέρνει αβίαστα και το γέλιο. Και όλοι λένε πως το γέλιο κάνει καλό. Και αυτό το νιώθουμε όλοι μας. Έτσι έγινε και έκφρασή μας: Σε καλό να μου βγει αυτό το γέλιο!
Γιατί όμως τα λέμε ανέκδοτα ενώ όλα είναι γραμμένα και έχουν εκδοθεί: Ας επαναλάβουμε, γι’ αυτούς που δεν την έχουν ακούσει ακόμη την πληροφορία. Ο ιστορικός Προκόπιος του 6ου μ.Χ. αιώνα, έγραψε στην Ιστορία του όλα τα μυστικά της ζωής του αυτοκράτορα Ιουστινιανού και της συζύγου του Θεοδώρας, αλλά και όλων των αξιοματούχων της αυτοκρατορικής αυλής. Ο τρόπος του ήταν πολύ καυστικός και μάλλον αιχμηρός. Οι αφηγήσεις εκδόθηκαν μετά το θάνατό του, γιατί αλλιώς θα τον σκότωναν. Το έργο εκδόθηκε ως χειρόγραφο βιβλίο με τον τίτλο «Ανέκδοτα», γιατί δεν είχαν εκδοθεί, και περιέγραφαν πολύ περίεργα, ευτράπελα και αστεία συμβάντα. Αυτά σήμερα τα ονομάσαμε ανέκδοτα.
Σκέφτηκα πως δεν θα ήταν άσχημα αν τελειώναμε το 2012 με μερικά απλά και πολύ σύντομα... αλφαβητικά ανέκδοτα και που.. .αλιεύτηκαν ειδικά για όλους που διαβάζουν τη Στήλη. Εύχομαι - όποιο γέλιο σας - να σας βγεί σε καλό και να υποδεχτούμε χαρούμενοι το Νέο Έτος 2013.
Α.) - Γιατρέ, πάσχω από αμνησία.
- Τότε να πληρώσετε προκαταβολικά.
Β.) - Γιατρέ μου, η καρδιά μου χτυπάει ακανόνιστα.
- Μην ανησυχείτε. Σε λίγο θα σταματήσει!!!
Γ.) - Γιατρέ, Θα πεθάνω
- Γιατρός : Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ τίποτα.
Δ.) - Γιατρέ, δεν μπορώ να σταματήσω να λέω ψέματα
- Και περιμένετε να σας πιστέψω;
Ε.) Επιγραφή στην είσοδο ελληνικού σπιτιού:
«Προσοχή ο σκύλος φοβάται!»
 Ζ.) - Να παίρνετε όλα τα χάπια που σας έδωσα. Το πρωί το κόκκινο χάπι με ένα ποτήρι νερό, το μεσημέρι το πράσινο χάπι με ένα ποτήρι νερό, και το βράδυ το μπλε χάπι με ένα ποτήρι νερό.
- Μα τι έχω, γιατρέ μου;
- Δεν πίνετε πολύ νερό.
Η.)- Γιατρέ μου, μπορώ να έχω και μια δεύτερη γνώμη;
- Βεβαίως! Ελάτε ξανά αύριο.
Θ.) - Πόσα θέλετε γιατρέ, για να μου βγάλετε το χαλασμένο δόντι;
- 200 δολάρια.
- 200 δολάρια για δουλειά λίγων λεπτών;
- Αν θέλετε, μπορώ να κάνω την εξαγωγή πάρα πολύ αργά.
Ι.) - Γιατρέ, κάθε πρωί που ξυπνάω αισθάνομαι τρομερό πονοκέφαλο, ναυτία και δεν με κρατάνε τα πόδια μου. Μετά από ένα τέταρτο όμως, όλα μου περνάνε.. Τι να κάνω;
- Να σηκώνεστε ένα τέταρτο αργότερα.
Κ.) Αγάπη μου, δεν νομίζεις ότι μετά από δέκα χρόνια σχέσης είναι καιρός να παντρευτούμε;
- Και ποιος θα μας πάρει;
Λ.) Μετά από 20 χρόνια γάμου, το ζευγάρι πάει κρουαζιέρα. Μια νύχτα με πανσέληνο βρίσκονται στο κατάστρωμα και με πολύ ρομαντική διάθεση λέει η γυναίκα:
- Αγάπη μου, αν έπεφτα στη θάλασσα, θα μ' έσωνες;
- Αν σου πω 'ναι', θα πέσεις;
Μ.) Δύο φίλοι συζητούν:
- Μετά από 20 χρόνια γάμου είμαι ακόμα ερωτευμένος με την ίδια γυναίκα.
- Καταπληκτικό!
- Ελπίζω μόνο να μην το μάθει η γυναίκα μου...
Ν.) Δεν έχω μιλήσει στην γυναίκα μου τους τελευταίους 18 μήνες.
Βλέπεις...δεν θέλω να την διακόψω!
Ξ.)- Ξέρετε ποια είναι η ποινή για τη διγαμία;
- Να έχετε δύο πεθερές.
Ο.) Συζήτηση μεταξύ πατέρα και γιου:
- Μπαμπά ξέρεις τι άκουσα; Σε κάποιες χώρες της Αφρικής ο άντρας δεν γνωρίζει την γυναίκα που θα παντρευτεί μέχρι την ημέρα του γάμου τους.
- Αυτό παιδί μου συμβαίνει σε όλες τις χώρες.
Π.) Συζήτηση μεταξύ δύο γυναικών:
- Ο άντρας μου είναι ένας άγγελος, λέει η πρώτη με υπερηφάνεια.
- Πραγματικά είσαι πολύ τυχερή. Ο δικός μου, δυστυχώς, ακόμα ζει!
 Ρ.) Απλά σκέψου, ότι αν δεν υπήρχε ο γάμος, οι άντρες θα περνούσαν τη ζωή τους θεωρώντας ότι ποτέ δεν κάνουν λάθη.
Σ.) Συζήτηση μεταξύ πατέρα και γιου:
 - Μπαμπά, πόσο κοστίζει για να παντρευτεί κάποιος;
 - Δεν ξέρω παιδί μου. Εγώ ακόμα πληρώνω…
Τ.) Πηγαίνω τη γυναίκα μου παντού, αλλά πάντα κρατιόμαστε χέρι-χέρι.
Αν την αφήσω, ψωνίζει.
Y.) Τί λέει η καρφίτσα στο μπαλόνι;
- «Απόψε κάνεις μπαμ!»
Φ.) Γιατρέ μου, νομίζω ότι η όρασή μου έχει ελαττωθεί σημαντικά…
- Σας πιστεύω κύριε…  Εδώ είναι κρεοπωλείο!
 Χ.) Ήταν δύο μεθυσμένοι στο δρόμο και τραγουδούσαν. Όπως περπατούσαν, ο ένας χτύπησε το κεφάλι του σε μία κολόνα της ΔΕΗ.
- Χτύπα, χτύπα! του λέει ο άλλος μεθυσμένος. Έχει φως επάνω! Θα μας ανοίξουν!
 Ψ.) Δάσκαλος:
- Μαρία, κλίνε μου το ρήμα τρέχω.
- Τρέχω, έτρεχα, σκόνταψα, χτύπησα, έκλαψα, σηκώθηκα, έφυγα!
 Ω.) «Καλά ρε φίλε, μένεις κοντά σε παραθαλάσσια περιοχή και δεν ξέρεις να κολυμπάς;»
«Γιατί βρε…  εσύ που μένεις κοντά στο αεροδρόμιο ξέρεις να πετάς;
* ΘΩΜΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ. Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Ελληνικων και ομογενειακων ΜΜΕ

No comments:

Post a Comment

wibiya widget